كارگردان پيشكسوت سينماي كودك و نوجوان گفت: عدم حمايت وشكل نادرست اكران آثار سينماي كودك طي دو دهه اخير باعث شده تا اينگونه سينما از روزهاي اوج و شكوفايي خود فاصله بگيرد.
«مرضيه برومند» روز جمعه در گفت و گو با ايرنا با بيان آنكه احيا و توسعه سينماي كودك و نوجوان با نگاه جشنواره اي محقق نخواهد شد گفت: جشنواره فيلم هاي كودك و نوجوان بايد محفلي براي گردهمايي بهترين آثار اكران شده سينماي كودك و نوجوان در طي يك سال باشد نه آنكه به محيطي براي اكران محدود يك يا دو روزه يك فيلم سينمايي با محتواي كودك ونوجوان بدل شده است.
كارگردان فيلم «شهر موش ها» با اشاره به آنكه زماني بزرگترين فيلمسازان، بازيگران و عوامل توليد يك اثر سينمايي ازسينماي كودك و نوجوان به خانواده سينماي كشور معرفي مي شدند گفت: متاسفانه به دليل عدم حمايت از هنرمندان و شيوه نادرست اكران آثار سينمايي با محوريت كودك و نوجوان، شاهد هستيم كه اينگونه سينمايي كه به روزهاي اوج و تعالي خود رسيده بود امروز به گونه اي مهجور و منزوي در بدنه آثار سينمايي كشور بدل شده است.
وي افت كيفي آثارسينمايي با محتواي مباني ومضامين كودك و نوجوان راازديگرعوامل دوري مخاطبان از اين آثاردانست و تصريح كرد مخاطب اصلي فيلم هاي كودك و نوجوان، كودكان هستند اما وقتي اغلب فيلم هاي اين گونه سينمايي به مخاطب هدف خود بي اعتنا هستند مشخص است كه نمي توان سينماي كودك و نوجوان موفقي را در كشور شاهد باشيم.
كارگردان فيلم «الو الو من جوجو ام» خاطرنشان كرد: ساخت فيلم كودك بايد به دغدغه فيلمسازان بدل شود، نه اين كه به شكل سفارش از آنها درخواست شود تا فيلم كودك بسازند. در واقع بايد به شرايطي برسيم كه توليدات مان براي اكران و جذب مخاطب آنقدر زياد باشد تا سينماداران و مردم براي انتخاب ديدن آثار به دنبال باكيفيت ترين آثار باشند.
وي با بيان آنكه يكي از پايه هاي تشكيل دهنده قدرت سينماي هر كشور به فيلم هاي كودك ونوجوان آن باز مي گردد گفت: وقتي در طول سال شاهد توليد آثار محدود، ضعيف و بدون توجه به معيارهاي فيلم هاي كودك و نوجوان باشيم مشخص است كه نمي توانيم قدرت سينماي ايران را به ويژه در شاخه كودك و نوجوان به مخاطبان داخلي و بين المللي نشان دهيم.
برومند برلزوم انتقال تجربه هاي جهاني در گونه فيلم هاي كودك و نوجوان ميان هنرمندان داخلي و بين المللي براي رسيدن به توليدات باكيفيت ومطلوب مخاطب تاكيد كرد و گفت: تا زماني كه نگاهي جهاني به شكل توليدات سينمايي در حوزه كودك و نوجوان نداشته باشيم بدون شك نمي تواينم در جذب مخهاطبان كودك و نوجوان كشور كه در هجمه رسانه هاي مختلف و جذابي قرار گرفته اند توفيقي ايده آل به دست آوريم.