تلویزیون دچار بحران فیلمنامه‌های عاشقانه است/ بازی در سریال نوروزی «رفیق ویژه»

فلور نظری از اینکه مردم همچنان با او درباره سریال «خانه به دوش» سخن می گویند و اظهار علاقه می کنند و همچنین از بحران فیلمنامه‌های عاشقانه با توجه به خواست تهیه کنندگانی که از مشکلات مردم و جامعه دورند، سخن گفت.

فلور نظری در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به سریال نوروزی «رفیق ویژه» که هم اکنون در اصفهان در حال ضبط و تولید است، گفت: این سریال قصه یک زن و شوهر است که نقش آن دو را شهره لرستانی و شهرام قائدی بازی می کنند. این دو وضعیت مالی مناسبی ندارند و من و خشایار راد در نقش یک زوج دیگر که در شرایط مالی خوبی هستیم قصد کمک به آنها را داریم در این میان اتفاقاتی می افتد که داستان سریال را پیش می برد.

وی ادامه داد: این سریال به کارگردانی سيدمحمدرضا ممتاز و تهيه کنندگي مهدی دهقان یک قصه اجتماعی دارد که مایه‌هایی از طنز هم دارد و شاید بتوان گفت که طنز در آن بیشتر به صورت طنز موقعیت است. ما هم اکنون برای تصویربرداری در اصفهان هستیم و قرار است این کار در حدود 13 قسمت از شبکه اصفهان و یکی از شبکه های سراسری روی آنتن برود.

بازیگر سریال «خانه به دوش» درباره نقش خود و نحوه بازی‌هایش در این سریال عنوان کرد: فیلمنامه و نقش من در این کار چندان خاص نبود و من بیشتر خودم سعی کردم که در اجرا جزییاتی را به آن اضافه کنم و تفاوت هایی را با دیگر نقش هایم قایل شوم. با این حال بیشتر با نقشم در «خانه به دوش» شباهت دارد که یک خانم متمول را بازی می کردم.

بازیگر مجموعه های تلویزیونی «مسافری از هند» و «تب سرد» به سریال «قهر و آشتی» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی علی ژکان اشاره و بیان کرد: این سریال برای پخش از شبکه یک سیما آماده شده است. «قهر و آشتی» به موضوعاتی می پردازد که به نوعی زمینه اختلافات و مشاجرات خانوادگی را سبب می شود و گاهی هم باعث جدایی زوج ها از یکدیگر می شود.

*فیلمنامه ها فقط به موضوعات عاشقانه می پردازند

بازیگر فیلم های «کلاهی برای باران» و «تسویه حساب» همچنین از حضور خود در «آتش بس 2» خبر داد و گفت: من در این فیلم تهمینه میلانی نقش سهیلا را دارم و احتمالا تا هفته دیگر برای فیلمبرداری این فیلم به تهران بیایم.

نظری در ادامه با اشاره به تله فیلم «آوازهای مادرانه» به کارگردانی اصغر هاشمی و موضوع آن از بحران فیلمنامه های موجود در عرصه تلویزیون سخن گفت و بیان کرد: این تله فیلم بحران میانسالی در میان زنان را نشان می داد و من خوشحالم که فیلمنامه های اینچنینی وجود دارد چراکه هم اکنون بیشتر فیلمنامه ها تنها موضوع محوری شان به جوانان مربوط می شود گویی آدم های جامعه ما فقط دختران و پسران جوان هستند و غیر از موضوعات عاشقانه دغدغه دیگری وجود ندارد. در کشورهای دیگر هم که نگاه کنید فیلمسازان برای همه اقشار جامعه خود فیلم می سازند و به همه توجه می کنند.

*تهیه کنندگان از دغدغه های جامعه دورند

وی درباره اینکه در تولید و ساخت این فیلم ها چه کسی مقصر است، گفت: غالبا این تهیه‌کننده‌ها هستند که چون تحصیلکرده سینما نیستند و از جامعه و دغدغه های آن دورند موضوعات و مسایل دیگری در تولید یک فیلم برایشان مهم است وگرنه فیلمنامه نویس ها هم از خود این مردم هستند اما به دلیل مشکلات مالی آنها هم باید به خواست تهیه کنندگان توجه کنند.

این بازیگر سینما و تلویزیون با اشاره به اینکه فیلمسازان می توانند درباره مشکلاتی مثل بیماری ام.اس، کمبود دارو، مسایل و دغدغه های مقاطع مختلف زندگی و حتی مسایل فقر و ... فیلم و سریال تولید کنند، افزود: مردم ما مشکلات زیادی دارند که در میان آنها مسایل عاشقانه شاید چندان اولویت نداشته باشد. مردم به دنبال مسایل و مشکلات خود در فیلم و سریال ها هستند مثلا «پایتخت» که به زندگی توده مردم مربوط می شد یا سریال های رضا عطاران که با مشکلات اولیه مردم در ارتباط بود خیلی بیشتر مورد استقبال قرار گرفت و مردم با شخصیت های آنها همذات پنداری کردند. خود من هنوز نان «خانه به دوش» را می خورم و هنوز از مردم به دلیل بازی در این سریال عطاران واکنش های مثبت و محبت آمیز دریافت می کنم.

*چرا تلویزیون با بعضی از سریال ها می خواهد اشک ما را در بیاورد

بازیگر مجموعه تلویزیون «متهم گریخت» به تکرار زیاد پخش سریال های عطاران در تلویزیون اشاره و بیان کرد: با اینکه این سریال ها به تعداد موهای سر ما پخش شده است اما مردم هنوز هم آنها را دوست دارند و هنوز هم با جان و دل این سریال ها را نگاه می کنند. این سریال ها مثل موسیقی خوب می ماند که هربار آنها را گوش می دهید از آن خسته نمی شوید.

وی در پایان خاطرنشان کرد: «تکیه بر باد» و «خانه به دوش» از سریال هایی هستند که من آنها را دوست دارم و البته به این دلیل که از «خانه به دوش» واکنش های زیادی از مردم گرفتم که آن را دوست داشتند و هنوز گاهی می شنوم که چرا تلویزیون با بعضی از سریال ها می خواهد اشک ما را در بیاورد.