همبازی شدن لیلا حاتمی و همسرش در فیلمی جدید/ عکس مسعود آب‌پرور، کارگردان سریال‌های تلویزیونی مثل «هوش سیاه» و «عملیات 125» گفت: حرفه‌ی ما جایگاه و وجهه و اعتبار خودش را از دست داده است و مهمترین چیزی که دوباره می‌تواند مردم را به رسانه جذب کند، اعتبار آن در نزد مردم است.
این کارگردان در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس تلویزیون خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، عنوان کرد: آنقدر جلوه‌های چشم‌چرانی در رسانه‌های ماهواره‌یی زیاد و موقعیت‌هایی برای غفلت ما ایجاد شده که جایی برای یک کار درست و متعهد رسانه‌یی باقی نمانده و یا عرصه برای چنین کارهایی تنگ شده است.
این کارگردان در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس تلویزیون خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، عنوان کرد: آنقدر جلوه‌های چشم‌چرانی در رسانه‌های ماهواره‌یی زیاد و موقعیت‌هایی برای غفلت ما ایجاد شده که جایی برای یک کار درست و متعهد رسانه‌یی باقی نمانده و یا عرصه برای چنین کارهایی تنگ شده است.
آب پرور ادامه داد: بحث تهاجم فرهنگی یکی از آیتم‌های ثابت بحث‌های بعد از انقلاب بوده است؛ به نظر من جلوه و شکل این تهاجم تغییر کرده است ولی همیشه وجود داشته است.
او تاکید کرد: اساسا هر وقت در مقابل ماهواره و سایر تهاجمات رسانه‌یی به موضع تدافع رفته‌ایم و صبر کردیم آنها ضربه بزنند و ما دفاع کنیم از خلاقیت خارج شده‌ایم. هیچ فرد منصفی نمی‌تواند پیشرفت‌های 10 ساله اخیر ما در فعالیت‌های رسانه‌یی را منکر شود اما روزگار عوض شده و ما باید نشان دهیم سوار بر موج هستیم و می‌توانیم از موقعیت‌های حاصل آمده دنیای جدید و ابزارهای تکنولوژیک به نفع خودمان استفاده کنیم.
این کارگردان بر لزوم بازنگری در خطوط قرمز رسانه تاکید کرد و گفت: شاید بعضی از محدودیت‌هایی که ایجاد می‌شود، خیلی هم خط قرمز نباشند. اگر تلویزیون را به مثابه یک کارخانه مواد غذایی فرض کنیم که تنها کارخانه‌ی تامین مواد غذایی یک ملت است، باید بدانیم که این کارخانه به کارگاه‌ها و لابراتورهایی برای کار کردن روی ذائقه فردای مخاطبانش نیاز دارد. اگر به این ترتیب که پیش می‌رویم ادامه پیدا کند، دچار روزمرگی می‌شویم؛ چرا که هیچ کس نیست که برای ذائقه فردا فکر کند، یعنی هیچ خیال پویا و فکر بالنده‌ای وجود ندارد که برای آینده فکر کند.
مسعود آب‌پرور خاطرنشان کرد: در کنار خط تولید، روزانه به کارهای تحقیقی و آزمایشی روی ذائقه و سلیقه‌سازی برای فردای مردم هم احتیاج داریم تا نمونه‌هایی ساخته شود تا به‌روز و با زمانه جلو برویم وگرنه به سرعت کهنه و قدیمی می‌شویم و مردم در تلویزیون‌هایشان را به رویمان می‌بندند این کارها نیاز به تصمیم‌گیری‌های عاجل و شجاعانه دارد.
کارگردان مجموعه در حال تولید «هوش سیاه 2» درباره راه‌اندازی شبکه‌های جدیدی مثل تماشا که به پخش سریال‌های تکراری می‌پردازد، هم گفت: طبقه‌بندی و بسته‌بندی کردن برنامه‌های تلویزیونی کاری بوده که همیشه لازم بوده و شاید در آن تاخیر هم شده است. به نظر من اینکه یک مخاطب ایرانی هر وقت بخواهد فیلم و سریال ایرانی ببیند و این برنامه‌ها را در دسترس داشته باشد، بسیار خوب و حق مسلم اوست. این مساله فوق‌العاده است ولی همه چیز نیست و ما نباید همه انرژی‌مان را روی آن بگذاریم. این مساله اتفاقی است از وقتی که به تکثیر کانال‌ها فکر کرده‌ایم باید به آن هم فکر می‌کردیم؛ الزام این بوده که از قبل وجود داشته و باید به آن پرداخته می‌شده است.
این کارگردان از روند کیفی‌سازی کانال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی هم انتقاد کرد و ادامه داد: از ماجرای کیفیت دلم خون است. به نظر من وعده‌هایی که در رابطه با کیفی‌سازی داده شد هیچ‌گاه جامه عمل نپوشید و من با صدای بلند اعلام می‌کنم که عرصه برای برنامه‌سازان کیفی تنگ‌تر می‌شود. اما نمی‌خواهم بگویم کسی و یا کسانی این کار را به عمد انجام می‌دهند؛ من فکر می‌کنم که خود رسانه هم تحت فشار است.
او تاکید کرد: در حال حاضر هرچه «بزن در روتر» و سطحی‌تر باشی بهتر است و عرصه برای برنامه‌سازان کیفی تنگ می‌شود، اما نمی‌دانیم که چه عارضه سنگینی را باید برای تربیت نگاه‌های سطحی مردم بپردازیم.
او تاکید کرد: اساسا هر وقت در مقابل ماهواره و سایر تهاجمات رسانه‌یی به موضع تدافع رفته‌ایم و صبر کردیم آنها ضربه بزنند و ما دفاع کنیم از خلاقیت خارج شده‌ایم. هیچ فرد منصفی نمی‌تواند پیشرفت‌های 10 ساله اخیر ما در فعالیت‌های رسانه‌یی را منکر شود اما روزگار عوض شده و ما باید نشان دهیم سوار بر موج هستیم و می‌توانیم از موقعیت‌های حاصل آمده دنیای جدید و ابزارهای تکنولوژیک به نفع خودمان استفاده کنیم.
این کارگردان بر لزوم بازنگری در خطوط قرمز رسانه تاکید کرد و گفت: شاید بعضی از محدودیت‌هایی که ایجاد می‌شود، خیلی هم خط قرمز نباشند. اگر تلویزیون را به مثابه یک کارخانه مواد غذایی فرض کنیم که تنها کارخانه‌ی تامین مواد غذایی یک ملت است، باید بدانیم که این کارخانه به کارگاه‌ها و لابراتورهایی برای کار کردن روی ذائقه فردای مخاطبانش نیاز دارد. اگر به این ترتیب که پیش می‌رویم ادامه پیدا کند، دچار روزمرگی می‌شویم؛ چرا که هیچ کس نیست که برای ذائقه فردا فکر کند، یعنی هیچ خیال پویا و فکر بالنده‌ای وجود ندارد که برای آینده فکر کند.
مسعود آب‌پرور خاطرنشان کرد: در کنار خط تولید، روزانه به کارهای تحقیقی و آزمایشی روی ذائقه و سلیقه‌سازی برای فردای مردم هم احتیاج داریم تا نمونه‌هایی ساخته شود تا به‌روز و با زمانه جلو برویم وگرنه به سرعت کهنه و قدیمی می‌شویم و مردم در تلویزیون‌هایشان را به رویمان می‌بندند این کارها نیاز به تصمیم‌گیری‌های عاجل و شجاعانه دارد.
کارگردان مجموعه در حال تولید «هوش سیاه 2» درباره راه‌اندازی شبکه‌های جدیدی مثل تماشا که به پخش سریال‌های تکراری می‌پردازد، هم گفت: طبقه‌بندی و بسته‌بندی کردن برنامه‌های تلویزیونی کاری بوده که همیشه لازم بوده و شاید در آن تاخیر هم شده است. به نظر من اینکه یک مخاطب ایرانی هر وقت بخواهد فیلم و سریال ایرانی ببیند و این برنامه‌ها را در دسترس داشته باشد، بسیار خوب و حق مسلم اوست. این مساله فوق‌العاده است ولی همه چیز نیست و ما نباید همه انرژی‌مان را روی آن بگذاریم. این مساله اتفاقی است از وقتی که به تکثیر کانال‌ها فکر کرده‌ایم باید به آن هم فکر می‌کردیم؛ الزام این بوده که از قبل وجود داشته و باید به آن پرداخته می‌شده است.
این کارگردان از روند کیفی‌سازی کانال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی هم انتقاد کرد و ادامه داد: از ماجرای کیفیت دلم خون است. به نظر من وعده‌هایی که در رابطه با کیفی‌سازی داده شد هیچ‌گاه جامه عمل نپوشید و من با صدای بلند اعلام می‌کنم که عرصه برای برنامه‌سازان کیفی تنگ‌تر می‌شود. اما نمی‌خواهم بگویم کسی و یا کسانی این کار را به عمد انجام می‌دهند؛ من فکر می‌کنم که خود رسانه هم تحت فشار است.
او تاکید کرد: در حال حاضر هرچه «بزن در روتر» و سطحی‌تر باشی بهتر است و عرصه برای برنامه‌سازان کیفی تنگ می‌شود، اما نمی‌دانیم که چه عارضه سنگینی را باید برای تربیت نگاه‌های سطحی مردم بپردازیم.
.gif)
بخش سئوالات و نظرات و پیشنهادات سایت عدالت رسانه ای
