همبازی شدن لیلا حاتمی و همسرش در فیلمی جدید/ عکسعلیاصغر احمدی مقدم فیلمنامه‌نویس سینما و تلویزیون؛ انتقادات صریحی به پخش سریال‌های کره‌ای از تلویزیون ایران دارد. یادداشت او با اظهار نظر صریح سفیر کره در ایران شروع می‌شود.
«سفیر کره : تاکنون هیچ سریالی از ایران را پخش نکرده‌ایم چون اعتقاد داریم لزومی ندارد ایران و کره هر دو در زمینه‌های مشترک، به تبادل فرهنگی بپردازند . ایران می‌تواند بیشتر تمدن خود را در قالب نمایشگاهی ارائه کند! . لزومی ندارد چون سریال‌های کره‌ای در ایران پخش شده‌اند ما هم سریال‌های ایرانی را در کره پخش کنیم. »
هنگامی که سریال « جومونگ » پخش شد ، هیچ کس فکرش را نمی کرد که این سریال پیش قراول مجموعه ای از سریال های کره ای باشد که قرار است چند سالی شبکه های سیما را به تسخیر خود در بیاورند . اگر چه همان زمان نیز گروهی که احساس خطر کرده بودند ، به پخش این سریال اعتراض کردند . امّا مسئولین تلویزیون ترجیح دادند سکوت کنند . لذا خبر دوبلة سریالی جدیدتر در حال و هوای جومونگ را که توسط مدیر دوبلاژ منتشر شده بود ، از اساس تکذیب کنند و چندی بعد با خوابیدن سر و صداها و اعتراضات ، سریال تکذیب شده ( امپراطور دریا ) را روانة آنتن کنند! .
حالا مسئولین تلویزیون به بینندگان مژده می دهند « افسانه خورشید و ماه » و « سرزمین آهن » دو سریال جدید از این دست در حال دوبله و آماده سازی است و به زودی روانة آنتن می شود . بهانة ای که تا کنون برای راه افتادن موج سریال های کره ای در رسانة ملی عنوان می شود این است که شرقی هستند و نسبت به سریال های غربی از عفت و پاکی بیشتری برخوردارند و به فرهنگ ما نزدیکترند . مسائلی مثل نوشیدن مسکرات و روابط غیر اخلاقی شخصیت ها ( به خصوص پادشاهان ) نیز به مدد تغییر در دوبله و مناسبات بین شخصیت ها اصلاح شد . اما این تنها ظاهر قضیه است . کره ای ها به کمک ترسیم فضاهای رنگارنگ از طبیعت و لباس های سنتی زیبا ابتدا بیننده را مسحور کرده و در مرحلة بعد با استفاده از الگوهای داستانی امتحان پس داده بیننده را با خود همراه می کنند . مضامینی مثل « حسادت بین زنان » ، « جاه طلبی و جنگ قدرت بین درباریان » ، « شجاعت و جنگاوری » ، « دلبستگی بین دختر و پسری که از دو طبقه غنی و فقیر هستند » و « نجابت و مظلومیت » در سریال های کره ای زیاد دیده می شود .علت استقبال از این سریال ها را نیز باید در همین نکته جست. سریال های کره ای به دلیل جذابیت ذاتی اینگونه مضامین و قابل درک بودن آنها برای اغلب مردم دنیا ، توانسته اند بازار خوبی را برای خود دست و پا کنند . به طوری که برخی از این تولیدات در بیش از 150 کانال تلویزیونی دنیا پخش شده اند . کره ای ها با این تجارت به سودی بزرگ دست می یابند . به این سود اضافه کنید صرفه جویی های ناشی از تولید را . دکورها و لباس ها و عوامل تکراری به دلیل شباهت فضاهای داستان با تغییرات جزئی در سریال های متعدد مورد استفادة مجدد قرار می گیرند . لباس های سنتی کره ای ها به دلیل بزرگ و گشاد بودن محدودیت چندانی برای هنرپیشه ها ایجاد نمی کند! و آنها به راحتی می توانند لباسی را در یک سریال 100 قسمتی به تن کرده و سپس به بازیگر دیگری در سریالی دیگر واگذار کنند! . امّا سود واقعی کره ای ها از تولید این سریال ها ، بعد فرهنگی آن است . تصویر زیبایی که لزوماً برخاسته از واقعیت نیست . بلکه تصویری است که آنها ترجیح داده اند از فرهنگ کهن خود به جهانیان عرضه کنند .
در تازه ترین خوابی که کره ای ها برای ما دیده اند تولید سریالی است که به داستان عاشقانه دختر پادشاه کره و شاه ایران می پردازد! . سفیر کره امید دارد « این سریال به نماد فرهنگ ارتباط دو کشور تبدیل شود! » . به گفتة وی سفارت کره قصد دارد مهر و آبان امسال ده برنامه فرهنگی از جمله جشنواره فیلم کره، جشنواره غذایی کره، مسابقه سخنرانی زبان کره‌ای و مسابقه تکواندو و جام سفیر کره و اصلاح توسعه لجونگ ( آموزش زبان کره‌ای ) را برگزار کند.
کره ای ها خوشحال از اینکه سریال‌های کره‌ای نظیر جواهری در قصر و جومونگ توانسته‌اند شناختی نسبی از کره به ایرانیان بدهند ، بعد از آوردن بازیگر جومونگ به ایران ( در چند سال قبل ) این بار 100 آشپز ماهر کره ای از جمله نوادگان یانگوم ( شخصیت اول سریال جواهری در قصر ) را به ایران آورده اند تا در خانة هنرمندان غذاهای کره ای را برای ایرانیان به نمایش بگذارد!
جالب آنکه این عزم جدی برای شناساندن فرهنگ گذشته خود به جهانیان دارند ، تنها به کره ای ها محدود نمی شود . چندی پیش مقامات تلویزیون ترکیه از پخش سریال « شهریار » که توسط رئیس صدا و سیما کشورمان اهدا شده بود ، خود داری می کردند . علتش این بود که برنامه سازان ترکیه ای معترض بودند ، با وجود حجم زیادی از سریال های ترک چرا باید سریالی ایرانی آن هم با موضوع یک شاعر ترک زبان ایرانی از تلویزیون کشورشان پخش شود! . این در حالی است بسیاری از سریال های ایرانی که باهزینه های سنگین هم تولید می شود ، در ارتباط برقرار کردن با مخاطب خودی و شناساندن فرهنگ غنی گذشته به نسل جوان ناکام هستند .
خوب است مسئولین رسانة ملی در کنار استقبال گرم و نامحدوی که از فیلم ها و سریال ها کره ای می کنند به موضوع سبک زندگی اسلامی ، ایرانی نیز توجه کنند و به جای اینکه درهای آنتن را بی محابا به روی تولیدات خارجی باز کنند ، از تجربه و جدیت کره ای ها در شناساندن فرهنگشان به جهانیان استفاده کنند.
بخش سئوالات و نظرات و پیشنهادات سایت عدالت رسانه ای
